علامت های گرافیکی و حروف نویسی:
|
این علامت ها بیننده را در تشخیص و تطبیق موقعیتش با عناصر و اجزای مختلف مورد استفاده در یک ترسیم معماری، یاری می دهد.
این علامتها برای وضوح بیشتر و درک آسان ترسیمات معماری، عناصر مهمی از مجموعه کلی یک نقشه بشمار می آیند.
نکته 1 :
نمونه های لش ها برای نشان دادن جهت و مسیرهای حرکت علامتهای گرافیکی ،
اصطلاحاتی هستند که با اتکا به تصاویر آنها، اطلاعات تشریح می شود. برای
وضوح ، درک و تشخیص آسان، این علامات و تصاویر باید ساده و تمیز رسم شوند.
نکته 2 :
کلیه علامتهای گرافیکی و حروف نویسی در یک مجموعه طراحی معماری، باید متناسب با مقیاس ترسیمات ارائه شوند.
تأثیر بصری زیاد این علائم، به اندازه وزن (از نظر تیرگی و روشنی علامت) و موقعیت آنها بستگی دارد.
|
نکات مهم در ترسیم علامتهای گرافیکی و حروف نویسی :
|
1 – برای حروف نویسی با ارتفاع مساوی لازم است از خطوط کمکی راهنما که با مداد بسیار کمرنگ رسم می شوند، استفاده نمود.
2 – در یک نقشه حروف و علائم باید از نقطه دیده بیننده، قابل خواندن باشد.
3 – حروف نویسی و علائم گرافیکی باید با مقیاس و اندازه نقشه ها متناسب باشند.
4 – در تمرین حروف نویسی، حروف را دشت و خوانا بنویسید و از حروف ریز
پرهیز کنید و همواره اندازه حروف را برای تمرین، بیشتر از شش میلیمتر در
نظر بگیرید.
5 – پس از اینکه تا حدودی در نوشتن تسلط پیدا کردید تدریجاً می توانید ضخامت حروف را کمتر کنید.
6 – در موقع نوشتن حروف بزرگ به صورت چاپی، هر حرف را جداگانه، یا تأمل،
در یک وهله و به یک نوبت شکل دهید و به عنوان یک قاعده کلی، حروف کلمات را
به هم پیوسته و جمع وجود بنویسید.
7 – بین کلمات، فقط به اندازه عرض یک حرف فاصله بگذارید و برای اجتناب از درهم شدن
8 – همانگونه که در شکل نشان داده شده است، رعایت سطوح مساوی برای حروف ضروریست.
نکته 1 :
برای نوشتن عمودی، می توان از خط کش تی و گونیای کوچک استفاده نمود، زیرا
خط کش تی و گونیا وسیله بسیار مناسبی برای نوشتن قسمتهای قائم حروف می
باشند.
|
حروف استاندارد:
|
درشکل ، دو نمونه حروف استاندارد قائم (DIN17) و نمونه فایل یا ایتالیک
(Italic) (DIN16) آلمان نشان داده شده است. نمونه های زیر عموماً برای کارهای فنی و نقشه های سازه کاربرد دارند.
|
علائمی که در نقشه کشی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از :
|
1 – علائم مصالح ساختمانی
2 – علائم عناصر ساختمان
3 – علائم لوازم
4 – علائم گرافیکی
نکته 1 : علائمی
که در نقشه کشی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند، به گونه ای نشان داده
می شوند که خلاصه ای از شکل ظاهری جسم در هنگامی که از بالا به آن نگریسته
می شود و یا نمای رویروی آن جسم است، باشند. هنگامی که در برش نشان داده
می شود.
|
علائمی که در پلان بکار می روند، به دو صورت زیر نشان داده می شوند:
|
الف – به صورت نمای از بالا
ب – به صورت برش افقی از عنصر
|
رسم جدول نقشه
|
پس از ترسیم کادر کاغذ، جدول نقشه را مطابق شکل در پایین و سمت راست نقشه رسم می کنیم.
نکته 1 :
شرکتها و مهندسین مشاور ممکن است مطابق با نیاز کار خود جدول نقشه های خود را به گونه ای مختلف طراحی و ترسیم نمایند.
|
مقیاس در ترسیم نقشه های معماری
|
از آنجا که نمی توان همیشه
نقشه های معماری و سازه ساختمانی را به اندازه طبیعی و واقعی برروی کاغذ
ترسیم نمود، ناگزیر به کوچک کردن آنها به نسبت معین خواهیم بود.
اگر نقشه های یک ساختمان به اندازه های واقعی آن ترسیم شوند. مقیاس 1/1
(یک بر یک) انجام شده که در حقیقت این امر مقدور نیست لذا برای سادگی
ترسیم لازم است که اندازه های واقعی را به یک نسبت کوچک نمود.
برای کوچک کردن نقشه های معماری، از مقیاس های 50/1 و 100/1 و200/1 و
نظایر آن و برای رسم جئیات ساختمان از مقیاسهای 1/1 و 10 /1 و 20/1
استفاده می شود.
|
نکته 1 : هر چه مقیاس نقشه بزرگتر انتخاب گردد، به همان نسبت جزئیات اجرایی بیشتری در نقشه ها ترسیم می شود.
|
اندازه گذاری نقشه های ساختمانی
|
نوشتن اندازه های دقیق بر
روی طرحها و نقشه های اجرایی، دارای اهمیت بسیار است. زیرا برخی از
اشتباهات اجرایی کارهای ساختمانی، نتیجه نقایص اندازه گذاری نقشه ها می
باشد. بدین ترتیب ابعاد اصلی ، مانند طول و عرض کلی ساختمان ، اندازه
اتاقها و ضخامت دیوارها، اندازه درها و پنجره ها نشان داده می شود و برای
نشان دادن ابعاد و اندازه های بسیار کوچک نظیر سرویسهای بهداشتی، جزئیات
درها و پنجره ها از مقیاسهای 20/1 و 10/1 و گاهی 1/1 استفاده می شود تا
بتوان اندازه های کوچک را دقیقتر نشان داد.
|
نکات مهم اندازه گذاری در نقشه های معماری :
|
1 – خطوط اندازه گذاری باید مستقیم و بدون شکستگی باشد.
2 – اعداد اندازه گذاری خوانا نوشته شوند.
3 – اندازه ها، بالای خط اندازه و در وسط آن نوشته شود.
4 – در کلیه نقشه ها از سیستم متریک استفاده شود.
5 – روش اندازه گیری بدین ترتیب است که در جهت طول و عرض نقشه، ابتدا
اندازه های کوچکتر مانند ضخامت دیوارها، اندازه پنجره ها و دیوارهای بین
آنها، در یک ردیف سرتاسر نوشته شود. سپس اندازه های طول و عرض اتاقها و
فضاهای دیگر و در مرحله سوم اندازه های کل طول نقشه نوشته شود.
6 – در پلان کدگذاری شده، باید تمام اندازه های طولی و عرضی پلان نوشته شده باشد.
7 – تمام ابعاد و اندازه های ارتفاعها باید در برشها نشان داده شوند.
8 - روش نوشتن اعداد اندازه گذاری ارتفاع روی خط یا بالای خط اندازه و درست در وسط خط اندازه و از پایین به بالا می باشد.
9 – در نقشه های معماری نظیر پلان به جهت اینکه کلیه اجزا و عناصر باید
دقیقاً اندازه گذاری شوند، عموماً ناچار می شویم تعدادی از خطوط اندازه
گذاری را در داخل نقشه های معماری رسم کنیم.
10 – مشخصات پلکان ( تعداد پله ها، ارتفاع و عرض کف پله) در پلان روی پلان و در برشها کنار پلان نوشته می شود.
11 – چنانچه بین دو خط اندازه جای کافی برای نوشتن عدد مورد نظر، وجود
نداشته باشد عدد اندازه کنار خط اندازه و در بالا » نوشته می شود.
|
نکته 1 :
اندازه گذاری با خط اندازه ای که دو سر آن با فلش مشخص شده معمولاً مربوط به ترسیمات صنعتی است و در ترسیمات معماری معمول نمی باشد.
|
یک پلان اندازه گذاری شده :
|
|